AUK!

foto van Auk
Daar zijn we dan eindelijk weer.....
Afgelopen maanden zijn erg hectisch, moeilijk, zwaar etc etc geweest. Maar er zijn ook hele mooie dingen gebeurd! Eindelijk heb ik nu even de tijd (en zin) om het blog bij te werken.

Eind augustus ben ik nog een paar dagen in NL geweest. Ik wilde er graag heen gaan, omdat ik mijn zwangerschap graag met familie wilde delen. Het voelde zo gek om in april aan familie en vrienden te vertellen dat we ons derde kindje verwachten, en dan dezelfde familie en vrienden pas weer met kerst te kunnen zien met het derde kindje erbij! Alsof ze helemaal niets van de zwangerschap mee kregen. Natuurlijk is er skype, maar toch is dit heel anders....
Daarom ging ik naar NL. Ik had er ontzettend veel zin in, maar zag er ook wel een beetje tegenop. Dertig weken zwanger zijn, een vlucht van 12 uur en dan nog dealen met een jetlag en alle emoties. Ik wist dat het zwaar zou gaan worden, maar ik wilde het zo graag!!!
Achteraf gezien is het me ook enorm meegevallen. Ik heb echt een heerlijke tijd gehad!!!! Enorm genoten van de quality-time met iedereen!
Na 4 dagen moesten we helaas alweer afscheid nemen. Dit viel wel even zwaar, maar ik had er ook wel weer zin in om terug te gaan naar Hong Kong, naar Rob, Juul en Sep.

Het weekend daarna hebben we een afspraak bij Bernhard. Hij is een NL fotograaf hier op DB en wil van ons wel een fotoreportage maken. Het was zo ontzettend leuk om te doen. Juul en Sep hadden natuurlijk weer andere ideeen dan Bernhard, Rob en ik..... en gingen heerlijk hun eigen gang!
Maar het zijn heerlijke spontane foto's geworden.
foto's

Eenmaal thuis ging het helaas iedere week wat slechter...
De laatste weken van de zwangerschap waren niet gemakkelijk. Ik had heel veel last van mijn bekken en harde buiken. 's Nachts kon ik eigenlijk niet meer slapen van de pijn. Enorm moe was ik dan ook. De verloskundige gaf toen ook aan dat ik rustiger aan moest gaan doen. Het kindje daalde al in en de harde buiken vond ze ook niet positief.
Ik ben toen dan ook gestopt met werken op Hong Kong Island. Dit gaf wel wat rust, maar ook de verveling ging toeslaan. Ik ben er gewoon echt niet goed in om niets te doen :-(.

Gelukkig werd ik hier door iedereen goed opgevangen. Vrienden kwamen gezellig langs, namen Juul en Sep van me over (onze helper was nl ook met vakantie) en Rob liep ook een treetje sneller. Heel erg lief allemaal.
Na een kleine twee weken rust, belandde ik echter in het ziekenhuis. Niet vanwege de zwangerschap, maar omdat ik mijn kleine teen uit de kom had gelopen (was heel stom achter Rob's schoen blijven hangen). Deze teen moest dus rechtgetrokken worden.
Lang leven Hong Kong en pijnstilling.........
foto's

Maar dan kom je thuis, met een ingetapete teen en 35 weken zwangerschap.... Ik kan je vertellen dat het nog niet zo meevalt om op krukken te kopen met een enorme buik.
Dus weer heel erg veel op de bank gelegen, heel erg veel feel-good films gekeken, heel erg veel boeken gelezen. Maar ook heel erg veel gehuild. Want ohoh, wat sloeg de heimwee toe!
Ik kon niet eens meer zonder tranen skypen, mails lezen en aan iedereen in NL denken. Ik heb toen ook even voor mezelf gekozen en de rem gezet op berichten uit NL. Het werd wel wat gemakkelijker wanneer je er niet aan herinnerd wordt.

Ik moest nog een paar weken volhouden. Voor Rob was het ook niet gemakkelijk. Hij wilde graag wat lichamelijke ongemakken van me overnemen, zodat ik er meer op uit kon en afleiding zou hebben. Maar dit ging helaas niet!
Ook Juul en Sep hebben het zwaar gehad. Ze kwamen vaak even knuffelen en kusjes geven. Superlief!!
foto's hiken, speeltuin

En dan is het eindelijk zover. Op maandag 5 november mogen we ons in de avond in het ziekenhuis melden. Die hele maandag ben ik superzenuwachtig, want ik weet dat ons meisje binnen 24 uur geboren gaat worden....
Gelukkig hebben Vicky en Jolanda (die wisten als enigen van deze datum af) me door deze dag heengesleept! Een koffietje op de plaza, een gezichtsbehandeling en dan nog even werken op de NL school op DB. Zo vliegt de dag wel voorbij :-))

Eenmaal in het ziekenhuis gaat alles heel erg snel. Om 23 uur brengen ze gel in om de baarmoedermond weker te maken en dan mag je gaan slapen.... Uh, alsof dat nu gaat lukken....
Om 9 uur zetten ze een ruggenprik, om 10 uur breken ze de vliezen, om 11 uur weeopwekkers en om 14 uur volledige ontsluiting!
Uiteindelijk is om 15.11 uur Auk geboren (ik zal jullie de verdere details besparen...), op papa's verjaardag!
foto's

Auk is de eerste dagen echt een voorbeeldige baby. Ze slaapt enorm veel (ligt dan echt in een hele diepe coma) en drinkt goed aan de borst. We missen het wel om geen vaste kraamhulp (lees Yvonne) te hebben. De dagen dat je in het ziekenhuis verblijft, heb je steeds iemand anders aan je bed om je te helpen. En iedereen zegt dat ik op een andere manier Auk aan de borst moet leggen. Ik word er een beetje onzeker van.
Waar ze allemaal wel heel erg stellig in zijn, is dat Auk minimaal 30 minuten per borst moet drinken (en dan per drinksessie beide borsten), wat inhoudt dat ze minimaal een uur moet drinken........
Dit leek ons al wel heel erg lang en Auk deed dat dus ook niet. Als we geluk hadden, dronk ze 10 minuten aan een borst en deed ze haar mond niet meer open voor de tweede borst. Vervolgens sliep ze 2 1/2 uur en dronk dan weer maar 10 minuten uit een borst.
Even hebben we ons hierover zorgen gemaakt, maar toen we zagen dat ze binnen een week weer boven haar geboortegewicht zat, heb ik niet meer op de klok gekeken tijdens het voeden!!
foto's

Sep is vanaf het eerste moment helemaal verliefd op Auk. Hij wil haar vasthouden (tilt haar bijna zelf uit de box..... oeps), knuffelen, kusjes geven en helpen de luier te verschonen. Hij neemt zijn taak zeer serieus!!!
Juul daarintegen heeft de eerste 3 dagen niet naar Auk omgekeken. Ze wilde niet over Auk praten, wilde haar niet vasthouden of knuffelen en negeerde mama ook volkomen.
Gelukkig ging dat veel en veel beter toen we eenmaal thuis waren. Toen wilde ze wel knuffelen etc. Juul vindt het alleen verschrikkelijk wanneer Auk even huilt. Ze komt mama dan helemaal hysterisch halen, want mama moet Auk eten geven....... haha!
foto's

Als Auk een kleine 10 dagen oud is, komen oma Sjan en tante Moniek op bezoek. Het voelt zo bijzonder om je kleine meid aan je eigen moeder en zus te laten zien.
We hebben met z'n allen enorm genoten van alle vrolijkheid van dit bezoek!! Dank je wel hiervoor!
foto's

Inmiddels is Auk bijna 3 weken jong. Ze huilt helaas steeds vaker en komt moeizaam zelf in slaap. Ze wil echt in slaap gewiegd worden of heeft wat slokjes voeding nodig om zich eraan toe te geven. Best wel een beetje vermoeiend dus!
We hebben nu besloten Auk weer in te gaan bakeren (we willen voorkomen dat ze zoveel gaat huilen als Sep deed als baby....). Helaas hoort bij deze methode ook dat je haar moet laten huilen tot ze uit zichzelf in slaap valt. We hebben afgesproken dit 15 minuten toe te laten. Is ze dan nog niet in slaap gevallen, troosten we haar. Jo (onze helper) vindt dit echter verschrikkelijk. Ze begrijpt totaal niet waarom wij dit zo willen doen. Ook na uitleg van ons, kijkt ze ons nietbegrijpend aan. "It's a pitty for Auk", zei ze. Misschien staat hier van de week de kinderbescherming wel op de stoep, haha!
Maar goed........ nog een paar weekjes geduld en dan zal het allemaal wel wat beter gaan!

Over 4 weken vliegen we voor de kerst naar Nederland. We hebben er erg veel zin in om Auk aan iedereen te laten zien. En natuurlijk ook om zelf iedereen te zien :-)).

Tot snel!!
XXX

p.s. de foto's volgen snel

MALEISIE

Joehoe!!!
We gaan naar Maleisie.

Op zaterdag 14 juli vliegen we naar Maleisie. Het is een relatief korte vlucht (4 uurtjes) en we vliegen in de avond. Overdag nog voldoende tijd dus om de laatste dingen in te pakken!

Eenmaal op het vliegveld, merken we dat het voor Juul en Sep ook steeds gewoner wordt om hier te zijn. Ze kennen een beetje de gang van zaken en gedragen zich dan ook voorbeeldig.
Wanneer we plaatsgenomen hebben in het vliegtuig, verandert dit toch wel een beetje. Juul is helemaal teleurgesteld dat ze geen eten krijgt, geen tv heeft en ook geen computerspelletjes kan spelen..... Luxe went snel (zelfs voor kleine kinderen)!

Na een uurtje of 2 geeft ze het gemopper maar op en valt heerlijk in slaap. Sep niet.... hij vindt het veel te interessant in het vliegtuig.
Rond 22 uur landen we in Kuala Lumpur. En is het wachten op de douane en koffers. Buitengekomen staat er een taxi voor ons klaar die ons naar het hotel brengt. Dit blijkt ook nog een uurtje rijden te zijn. Gelukkig vallen zowel Juul als Sep onmiddelijk in slaap! Ook Rob en ik hebben moeite onze ogen open te houden....
Om 0.30 uur checken we eindelijk in bij het hotel. Sep slaapt gewoon door (van de auto in de buggy, van de buggy in zijn bedje), Juul is natuurlijk weer wakker en vindt het eenmaal op de hotelkamer (ze heeft nog nooit een hotelkamer van binnen gezien) moeilijk om weer in slaap te komen. Ik denk dat het een uurtje of 3 was voordat ze eraan toegaf en indoezelde.
Helaas voor ons zijn de bedden niet super en slapen we dus maar half.

Toch zijn we om 10 uur weer helemaal klaar om Kuala Lumpur te gaan bekijken. Het is een schitterende stad. Veel oudheden en nieuwe gebouwen. Veel contrast in deze stad. Om de echte sfeer goed te kunnen proeven, moet je eigenlijk door de steegjes van de stad slenteren en kleine winkeltjes/eettentjes binnengaan. Dit ging met Juul en Sep helaas niet supergoed. Ze waren natuurlijk nog heel erg moe van de korte nacht. Toch hebben we wel genoten van deze stad.

De volgende dag zijn we vroeg vertrokken om onze auto op te halen en naar Melakka te rijden. Bij het hotel aangekomen, was het heerlijk! Een lekker luxe hotel met een fatsoenlijk bed!!! Joehoe! We verheugden ons al op een heerlijke nacht slapen!
Die middag hebben we relaxed doorgebracht. Juul en Rob zijn even gaan zwemmen in het zwembad van het hotel, Sep en ik hebben een heerlijk middagdutje gedaan.
Eind van de middag nog even het stadje in. Je ziet in Melakka veel Nederlandse invloeden. Leuk om weer eens een echte molen te zien en een stadhuys!

 in zo'n fiets hebben wij ons ook een stukje rond laten rijden.

Die nacht hebben we heerlijk geslapen. Helaas moesten we voor de volgende ochtend de wekker om 6.30 uur zetten om op tijd op de volgende bestemming te zijn: de boot naar Taman Negara!

Om 12 uur kwamen we aan bij een klein vissershaventje van waaruit onze boot naar het tropisch regenwoud zou vertrekken. We hadden ruim 4 uur in de auto gezeten. Kinderen hebben zich prima vermaakt met een dvd'tje en de laatste 5 minuten viel Sep in slaap. We hebben nog geprobeerd om hem wakker te houden, maar helaas.......
Gelukkig sliep hij in de buggy lekker verder en konden wij lekker rustig lunchen!
Om 13 uur vertrok de boot. We hadden gelezen dat je niet teveel bagage mee kon nemen, dus we hadden het hoognodige in 2 kleine koffertjes en een tas gedaan en daar gingen we.
We schrokken wel even toen we de bootjes zagen...... Het waren net kleine sloepen, waar je op de grond moest zitten. De koffers/tassen werden voorin de boot met een riempje vastgemaakt. Nu maar duimen dat er niets overboord zou vallen :-)
De 2 1/2 uur durende boottocht hebben we heerlijk genoten van het uitzicht!

 Juul en Sep verzopen in de zwemvesten...

 zo zagen de bootjes eruit

 even samen naar een filmpje kijken!

Aangekomen in het resort!!

midden in de rimboe...

 ons huisje

Sep geniet van de spagetti in het restaurant!!

Die avond kwam de regen met bakken naar beneden. Het kletterde flink op het dak van het huisje,

het leek wel hagel. Juul en Sep vonden het maar spannend en konden ook niet goed in slaap vallen.

De volgende dag zijn we op avontuur gegaan! We hadden een tocht gepland door de jungle, met halverwege een canopy walk door de toppen van de bomen!

Het was lekker modderig in het regenwoud door de regen van de avond ervoor. Hierdoor zaten onze schoenen, benen, broek binnen notime vol met modder! Juul vond het heerlijk om overal doorheen en overheen te klauteren. Ze leek wel een aapje! Ook Sep vond het prima bij papa achter op de rug.

 Juul is er helemaal klaar voor!

halverwege zien onze schoenen er al zo uit!  

 canopy walk

400 m lange hangbrug tussen bomen

De eerste stap vond Juul maar spannend, daarna rende ze over de brug! 

 af en toe waren de weggetjes zo slipperig dat Rob eerst Juul naar beneden bracht en daarna mij kwam halen. Hij was veel te bang dat een van ons zou vallen :-)

De tocht was erg leuk geweest! We hebben er allevier enorm van genoten. We waren wel helemaal doorweekt.....

Eenmaal terug bij het huisje wilden de kinderen graag gaan zwemmen. Er stond op bordjes aangegeven dat er een zwemriviertjes was, dus wij daar op af. Het bleek nog ruim een half uur lopen te zijn en daar aangekomen, zag het er ook allemaal niet zo zwemvrij uit.........

Toch hebben we de kids in onderbroek (en zwembandjes) het riviertje in laten gaan. Juul en Sep hebben zich kostelijk vermaakt met het gooien van stenen in het water, het bouwen van een bootje van takken en het spetteren met water!

 mama heeft lekker tijd om uit te rusten op een boomstronk!

 op de terugweg kwamen we deze paddestoelen tegen.

speciaal voor opa Thijs hebben we er een foto van gemaakt.

 Sep is binnen 2 minuten vertrokken naar dromenland........

........en slaapt in het huisje gewoon verder!!



Helaas zit hiermee ook ons Taman Negara avontuur erop. De volgende ochtend varen we weer met het bootje terug naar de auto. Nu vonden Sep en Juul het ietsjes moeilijker om rustig te blijven.....

 drijvende restaurantjes

 nuttig hoor, zo'n zwemvest......

even proberen een dutje te doen!

Maar niet getreurd, we gaan naar een heel mooi ander gebied in Maleisie: CAMERON HIGHLANDS en is JUUL JARIG vandaag! Hieperdepiep hoera!!!

's Ochtends bij het wakker worden hadden we (weer) voor Juul gezongen. Ze had het helemaal niet verwacht, dus de verrassing was extra leuk! Sep vond het echter niet zo geslaagd om WEER feest voor Juul te vieren. Hij zong niet mee en zei steeds: Niet Juul jarig, Sep nu jarig.......... Haha!!

Nog een half jaartje wachten vriend, en jij bent weer aan de beurt!

Eenmaal in Cameron Highlands aangekomen hebben we de hotelkamer versierd met ballonnen en zijn we een groot stuk taart gaan eten. Juul heeft er heerlijk van gesmikkeld. Sep was in slaap gevallen, gelukkig maar, hij zou een extra feest om Juuls verjaardag niet leuk hebben gevonden :-)

ONZE GROTE MEID NU ECHT 4 JAAR!!!

Daarna nog wat door het stadje gelopen, nog een klein cadeautje gekocht en gegeten bij een Nederlands restaurantje; friet met frikandel! En als afsluiting een lekker ijsje op de hotelkamer!

Wat een feest!!

is het een deugniet of niet?

heerlijk in diepe rust!

Voor de dag erna hadden we een excursie geboekt door de theeplantages. Met een busje gingen we helemaal de berg op om over de plantages uit te kijken.

 Best of Highlands tea!

Nadat we door de plantages gelopen zijn (af en toe moesten we Sep zoeken, hij kwam net niet boven de planten uit........), hebben we de theefabrieken nog bezocht en natuurlijk de thee geproefd!

Toen was het tijd om naar het hoogste topje van de Cameron Highlands te gaan. "Heerlijk" ritje over een slingerweggetje.....

Maar eenmaal boven hadden we een schitterend uitzicht.

Hier deden we ook een hiketocht van een kleine 20 minuten door een mosbos. Nou, dit was echt hiken geblazen....... We leken wel aapjes!!

De gids keek me al vreemd aan dat ik mee wilde gaan, maar ik dacht: oh, 20 minuutjes lukt me echt nog wel, ben niet ziek of zo......... Achteraf had hij misschien toch wel een beetje gelijk, haha!

Eenmaal terug op de harde weg, zagen weer heel onze schoenen bruin van de modder (en Rob had ze na ons avontuur in Taman Negara nog wel helemaal schoongeschrobt...).

De excursie eindigde in een vlindertuin.

Juul en Sep hebben enorm genoten van deze mooie dag! En wij natuurlijk ook!!!

's Middags hebben we nog even in een klein beekje gespeeld en gezwommen.

Deze geweldig mooie waterval stond als hoogtepunt aangegeven op een kaartje. We hadden er dan ook heel erg veel van verwacht......... Maar het valt natuurlijk in het niets bij de watervallen van Co!

De volgende ochtend was het alweer tijd om verder te reizen. We lieten het mooie natuurgebied achter ons en gingen richting het eilandje Penang.

Sep in de auto aan het genieten van een dvd'tje!



Ons idee was eigenlijk om in Penang allereerst naar  George Town te gaan. Dit stadje moet zeer mooi zijn, met veel geschiedenis....... Helaas was het die dag bloedheet en Juul en Sep hadden niet zoveel zin om door een stadje vol geschiedenis te lopen. Tevens hadden we honger en waren op zoek naar een lekker eettentje, maar konden niets vinden.

Dus zijn we in een fiets met chauffeur gestapt. Hij zou ons wel naar een lekker eettentje rijden en daarna de stad laten zien. Het was zweten als een otter in die fiets...... Na 5 minuten waren we helemaal doorweekt!!

Uiteindelijk kwamen we bij een eettentje op hoek van een straatje waar het vlees ter plekke bereid werd en wij de enige toeristen waren.... De tafels en stoelen zagen er verre van schoon uit, we zagen het dus niet zo zitten! Helaas had onze lieve fietsvriend al eten voor ons besteld en hebben we braaf de rijst gegeten (het vlees hebben we laten staan........). Helden dat we zijn!

Ook moest Juul naar het toilet, maar ze hadden daar (en op veel plaatsen in Maleisie) alleen een gat in de grond. Hier moet onze deftige dame natuurlijk niets van hebben. Met het gevolg dat ze klaagde over buikpijn.

Na het eten besloten we maar terug te gaan naar de auto. Sep was inmiddels in slaap gevallen bij mij op schoot in die snikhete fiets. Mogelijkheden om het stadje te gaan bekijken, waren daarmee ook helemaal verkeken.

Bij de auto aangekomen, sliep Sep gelukkig verder tot we bij het hotel aankwamen. Hier zijn we lekker het zwembad ingedoken en hebben ons de rest van de middag en vroegavond heerlijk vermaakt met spelen op het strand en in het zwembad!

De volgende dag zijn we toch Penang gaan verkennen! Allereerst zijn we naar de Penang Hill gegaan met een treintje.

Boven hebben we ons rond laten rijden in een golfkar door een gids die ons van alles vertelde over het eiland en de mensen die er woonden. We hebben er ook nog een papegaaienpark bezocht. Tja,  en toen kwam de regen weer met bakken naar beneden. Zaten we daar tussen de angstige papegaaien!!

Toen de regenbui overgetrokken was, zijn we weer met het treintje naar beneden gegaan en gingen we op weg naar de grote Kek Sok Li tempel van Penang. We hadden deze al van een afstandje gezien en dat zag er al supergaaf uit. Van dichtbij was het helemaal indrukwekkend. Ook Juul en Sep keken hun ogen uit!!

 Rob en Sep doen de boedha na!

 geld proberen te gooien in de boedha schaal

 stampen stampen stampen, 3x moet je stampen.....

 2 ondeugende aapjes!

's Middags nog even heerlijk geplonst en gesplast in het zwembad van het hotel. Heerlijke rust!

De volgende ochtend was het alweer heel vroeg dag; we moesten onze auto inleveren en een taxibusje bracht ons naar de ferry naar Langkawi.

Een ferrytocht van 4 uur hadden we voor de boeg. Binnen 5 minuten kwam er al een man rond met kotszakjes, dus je kunt je voorstellen hoe ik me heb gevoeld. Gelukkig had ik reistabletjes bij me en viel ik na 5 minuten in slaap om vervolgens net voor aankomst wakker te worden. Heerlijk spul!!

Wanneer je op Langkawi aankomt met de boot, lijkt het net een vliegveld waar je aankomt. Je hoeft nog net geen douane door....

Er stonden veel taxibusjes klaar die je naar je hotel konden brengen. Wij moesten echter naar een haventje gebracht worden, vanwaar nog een speedbootje ging om ons naar ons resort op een afgelegen eilandje (Rebak) te brengen.

Het resort in Rebak ziet er lekker luxe uit. Heerlijke hotelkamer (met aparte zitkamer), leuk zwembad, mooi stukje strand en een lekker restaurant. Heerlijk zou je denken..........

Rob en ik moesten er toch wel even aan wennen. Vijf dagen erg afgelegen zitten, werkte een beetje op onze zenuwen. Wat moesten we toch al die dagen gaan doen??

We hadden besloten om de eerste dag maar eens op ons af te laten komen en daarna konden we altijd nog zien of we een excursie naar iets zouden boeken.

Die eerste dag hebben we ons toch nog prima vermaakt bij het zwembad.

's Avonds zijn we naar de receptie gegaan om te kijken watvoor excursies we allemaal konden boeken. Een hiervan was een snorkeldagje. Nu was het al jaren geleden dat Rob en ik dat gedaan hadden, maar het leek ons weer superleuk. Juul en Sep konden gewoon mee, evt snorkelen/zwemmen of zich vermaken op het strand. De volgende dag gingen we dus op pad!

We gingen met een bootje naar een afgelegen strandje. Het waaide die dag erg hard, waardoor de golven hoog waren. Het advies van de snorkelorganisatie was dan ook om de zwemvesten aan te houden tijdens het snorkelen.

Sep vond het water echt te wild en ging dan ook niet graag zwemmen. Hij ging dan natuurlijk ook steeds kopje onder..... Juul vond het wel gezellig om er samen met papa in te gaan, maar dan niet te diep! Een keer werd ze omver geblazen door een golf terwijl ze uit het water liep. Helemaal in tranen...

Het snorkelen zelf viel ook  nog niet zo mee. De vissen en het koraal waren prachtig, maar door de hoge golven leek het soms wel een worstelwedstrijd om een eindje het water in te zwemmen :-)

Om 14 uur gaf de leiding aan dat we eerder terug zouden gaan omdat de storm enorm toenam. Je had me moeten zien op de terugweg. We moesten op een platform wachten op een klein bootje dat ons naar de grote boot bracht. Het waaide die dag enorm dus dat platform ging enorm op en neer. Ik kon zelf mijn evenwicht niet bewaren. Dus werd ondersteund door een man van de snorkeltocht. Sep werd vastgehouden door Rob en een andere man, Juul door 2 mannen. Het was verschrikkelijk! Eenmaal op de boot ging het niet veel beter. Ben enorm ziek geweest :-(

Het was een zeer geslaagde dag! Helemaal top, op dat laatste stukje na dan......!  

Terug in het hotel stortte de regen ook  naar beneden..........

De volgende dag was het gelukkig weer droog en konden we weer heerlijk genieten aan het zwembad en het strand. Heerlijk zo'n "Bounty"eiland. Ondanks dat we moeilijk stil kunnen zitten was t heerlijk om even helemaal tot rust te komen. Echt verstand op nul en genieten van t prachtige weer.

Op t strand was t ook heerlijk. Lekker zandkastelen bouwen en met t emmertjes water sjouwen.

Helaas trok t water meteen weg in de grote kuil die papa had gegraven. Maar Juul en Sep hielden vol en dachten als ze maar bleven sjouwen met emmers dat t vanzelf wel een keer ging lukken.

Op t strand stond een verlaten surfplank. en dat vonden papa en Sep machtig interessant. Even uitproberen hoe je staande te houden, maar na even oefenen ging t heel goed. Sep zat als koning kapitein vol trots te kijken en wilde t liefste de hele middag blijven zitten.

De volgende dag was t toch wel weer tijd om erop uit te trekken. Bij een lokaal reisbureau hadden we een dagje Island hopping geboekt. Dus in de ochtend met de speedboot rerug naar Langkawi. Daar aangekomen stond de taxi klaar en die bracht ons naar de plaats van vertrek. Maar aangekomen twijfelden we even wat ons te wachten stond. T was een redelijk oud bootje en beide mannen die erin zaten zagen er wel erg "lokaal" uit. Maar gelukkig sprak 1 van de 2 een beetje engels dus voor we het wisten zoefden we over het water.
Na een half uurtje stopten we bij Monkey island. En we hoefden niet lang te zoeken naar apen. direct nadat we van de boot af waren, werden we omringd door apen. Ondanks dat t wilde apen waren, leken ze erg tam. Maar ze waren vooral uit op eten en drinken. Sep en Juul vonden het heel leuk en spannend. Maar we zijn toch maar een beetje doorgelopen, anders hadden we onze koekjes ook niet in de tas veilig kunnen houden.
Een stukje verder zagen we letterlijk een "zatte" aap. Hij had een gesloten blikje bier bemachtigd. Dit scheurde hij met zijn scherper tanden in een ruk openen en hij dronk t vol smaak in 1 keer leeg. Best knap voor zo'n klein aapje!

Midden op t island lag een prachtig meer en we konden het niet laten om er direct lekker in te springen. Heerlijk even afkoelen in super helder water. Daarna weer snel terug naar de boot, want we waren bang dat de 2 heren anders misschien wel zouden wegvaren.....

Bij het tweede eiland konden we genieten van echte zee-arenden. Binnen de korste keren vlogen er een aantal boven ons hoofd. Ondanks dat ze redelijk dicht bij kwamen, was t toch nog een hele uitdaging om ze goed op de foto te krijgen.

De derde stap was een prachtig "bounty island". Even heerlijk spelen op t strand en genieten in de zee. Helaas hadden we geen snorkelspullen bij ons, dus vissen spotten was er niet bij. Sep en Juul verzamelden een flinke hoop schelpen. Ze waren allemaal heel bijzonder volgens Juul en ze kon niet kiezen welke ze allemaal wilde meenemen. 
Het Island hoppen zat erop, dus we vaarden weer terug naar de vertrekplaats. 

Omdat we toch op Langkawi waren, besloten we om nog op weg te gaan naar t hoogste punt van Langkawi. Met een skilift ging we in een razend tempo omhoog. In de brochure stond aagegeven, dat het een van de steilste ski liften ter wereld was. Dat was te merken, in een rotvaart stegen we van zeeniveau naar 1200 hoogte meters. Het uitzicht onderweg was werkelijk spectaculair. Maar ik durfde eigenlijk niet naar buiten te kijken . Ook Sep en Juul vonden het aardig spannend maar tegelijkertijd ook machtig interessant. En Rob kon er natuurlijk geen genoeg van krijgen!!

Toen we terug op Rebak waren in ons resort, vonden we een prachtige verassing op ons bed. De poetser had zich uitgeleefd en hoopte nog een leuke fooi op te strijken van ons. Juul was helemaal jaloers dat dit moois op ons bed lag en niet op haar bed.... Gelukkig had de poetser dit in de gaten en was de volgende dag haar bed mooi versierd!

De laaste dag hebben we nog heerlijk doorgebracht aan het zwembad en aan het strand. De tijd vloog voorbij en voor we t wisten was het al weer tijd om naar huis te gaan. Aan alles komt een eind helaas!
Nog even een leuke foto op het vliegveld, en dan terug naar Hong Kong. Met een korte binnenlandse vlucht van minder dan een uur van Langkawi terug naar Kuala Lampur. Omdat onze vervolgvlucht super snel aansloot moeten we op Kuala Lampur enorm racen. Rob en Sep naar de kofferband om deze zo snel mogelijk te verzamelen. Juul en ik alvast naar de incheck balie. Het pastte allemaal precies en met een kleine vertraging vertrokken we van KL terug naar HK.
Moe maar voldaan terug in Hong Kong. Echt een super vakantie!

Nou, terugkijkend op mijn stuk tekst en vooral de foto's...... kun je wel zien wie bij ons het fototoestel bewaakt! Sta zelf bijna nergens op :-(.

Als afsluiting van ons avontuur, nog wat leuke filmpjes!! Geniet ervan. X

uitkuren na 2 1/2 uur op een boot!

canopy walk

sep gaat op zoek naar een eekhoorn

aap gaat er bijna met sep's tut vandoor!

let's jump!