schaatsen en bezoek pap en mam

Het is alweer effe geleden dat jullie een updateje gekregen hebben. Tja, het leven als expat vrouw kan soms best wel druk zijn!!
Dus we gaan even heel wat weekjes terug in ons leventje......

Toen het bij jullie zo koud was en 'iedereen' in NL in de ban was van de Elfstedentocht (en er natuurlijk gekken waren die met -10 graden buiten een carnavalswagen gaan staan lassen), werden de Nederlanders hier in Hong Kong toch wel een beetje jaloers op dat oerhollandse weer en besloten ze met de Nederlandse vereniging te gaan schaatsen.
Aangezien ik nog veel last had van mijn rug (wat voor de mensen die het nog niet wisten een zenuw was die klem zat en nadat de fysio me gekraakt had, de pijn zo goed als weg was!) en Sep z'n middagdutje niet op de schaatsbaan kon houden, besloten Rob en Juul samen te gaan.
Ze hadden er beiden ontzettend veel zin in................ maar dit enthousiasme was bij Juul snel over.....

Juul vond het zo eng dat ze helemaal in Rob's armen ging hangen.....

Een paar weekjes later was het carnaval......... SLIK!!!!!!

Vanaf de bank hier hebben we het zo goed als gevolgd.... Valt niet mee voor carnavalsliefhebbers! Af en toe brachten we de sfeer naar hier en zetten we carnavalsmuziek op en dansten we de polonaise door de kamer. Sep vond het in het begin erg raar, maar hij zat al gauw in het gezellige sfeertje. We hadden geen moment meer rust, want daar kwam Sep weer aangelopen met een gekke hoed op en dan riep hij: "paard in gang, jaja, paard in gang".

Juul wist nog van vorige jaren hoe ze carnaval moest vieren en deed dus steeds vrolijk mee! Alles werd uit de kast gehaald; hoeden/toeters/sambaballen om er een echt feest van te maken!

Misschien is CARNAVAL vieren dan toch genetisch bepaald!?!?!?!

In deze periode vertoefden ook ons pap en mam in Indonesie. Het voelde heel gek om je ouders zo'n reis te laten maken. Soms waren we (ook ons Moniek en Rob) ook wel een beetje bezorgd. Hoe zou het met ze gaan? Hebben ze veel last van een jetlag? Hebben ze een leuk reisgezelschap? Allemaal dingen waar wij supernieuwsgierig naar waren.........

Maar eindelijk..... op dinsdagavond 28 februari kwamen ze hier aan! Natuurlijk stonden wij weer met z'n viertjes klaar op het vliegveld voor een warm ontvangst. Naast ons zat een meisje van een jaar of 3 met haar ouders te wachten. Ze had een Ipad bij zich. En aangezien onze kids ook helemaal onder de indruk zijn van zo'n computertje, duurde het niet lang voordat ze er 'samen' op speelden. Nou ja, samen? Lees: Juul en Sep speelden er op en het meisje zat erbij en keek ernaar......

de eerste paar seconden van de kennismaking....

Gelukkig hadden Juul en Sep ook nog wel oog voor de glazen wand van de aankomsthal. Ze keken regelmatig even op of ze opa en oma al zagen. En ja hoor, daar kwamen ze! Juul en Sep stormden op ze af......... (erg mooi en emotioneel om te zien!)

Omdat het al laat was (half 10 's avonds), gingen we snel met de bus richting Discovery Bay. Opa en oma werden helemaal in beslag genomen door Juul en Sep. Geweldig om te zien en te horen hoe een kinderbrein werkt: oma, wij hebben ook een televisie hoor in ons huisje......., opa, ze hebben hier in Hong Kong bussen, gaaf he........., oma, wil je mijn kamer zien? Kijk eens hoe mooi mijn bed is (dit bed had ze in NL ook al, haha!).
Eenmaal thuisgekomen, nog even flink geknuffeld en toen de kids toch maar in bed gelegd. Ze waren doodop, maar ook nog vol energie van enthousiasme. Gelukkig gingen ze vrij snel slapen.
Daarna gezellig met z'n vieren bijgekletst onder het genot van lekkere hapjes. Ons pap en mam hebben een geweldige vakantie gehad in Indonesie (ze raakten er niet over uitgepraat, haha!). Ze hebben heel veel mooie dingen gezien. Ook het reizen (vliegen en in de bus) is ze reuze meegevallen!!!!


's Woensdags hebben we een relax dagje gehouden. De kids hadden we een dagje vrijgehouden van school. We zijn wat door DB gaan lopen, om ze een beeld van ons leven hier te geven. Verder natuurlijk heel veel geknuffeld en gespeeld. 's Avonds ben ik gewoon gaan werken. Ons pap en mam vonden het niet nodig dat Lena in huis bleef (ze vonden het maar raar om steeds iemand over de vloer te hebben), dus had ook een extra dagje vrij.


Op donderdagochtend zijn we naar the Sunshine House (school van Juul en Sep) gegaan. Vooral was erg enthousiast om haar school aan opa en oma te laten zien. Toen de schooldeuren opengingen werden opa en oma dan ook direct aan alle juffen voorgesteld.
De juf van Juul (miss Tuty) nodigden opa en oma direct uit om mee in de klas te komen kijken (iets wat wij nog nooit hebben gemogen.........). Ze gingen met de klas vlinders zoeken in een nabijgelegen 'parkje'. Ons pap en mam sloegen dat natuurlijk niet af. Ook Juul was helemaal trots dat HAAR opa en oma mee mochten!
De tocht was erg leuk geweest. Ze hadden alleen maar 1 vlinder gevonden (het was redelijk koud). Ons pap en mam gaven wel aan dat de juffen wel erg (lees overdreven) overbezorgd waren! Er was een moment dat ze een bij zagen, nou de kinderen werden er in een grote boog omheen geleid, terwijl de juf steeds bleef zeggen dat bijen wel heeeel erg eng waren. Ze maakte de kinderen gewoon bang.
Dit is ook wel iets wat echt bij Hong Kong hoort. Het overbezorgde voor kinderen zie je in alles terug; kinderen worden overdreven warm gekleed, kinderen worden veel gedragen door ouders omdat ze anders moe worden, kinderen krijgen direct een antibioticakuur wanneer ze een keer hoesten en ga zo maar door!
Maar effe terug naar het Sunshine House. Na de wandeling (van een uurtje), kwamen ze weer op school terug. Sep was de hele tijd 'bezorgd' om opa en oma (want ze zouden eigenlijk bij hem in de klas komen kijken.....). Hij riep steeds: ooooopa, oooooma??
Gelukkig waren opa en oma nog net op tijd om ook even bij Sep in de klas te komen kijken. Sep gedroeg zich natuurlijk weer eens voorbeeldig!!!! De laatste 10 minuutjes had hij Manderin les, ons pap verbaasde zich erover hoeveel Sep daar al van begreep. Erg leuk om te zien!


's Middags zijn we nog even boodschappen gaan doen en nog wat dingen op Discovery Bay bekeken. Wat ik erg leuk vond, was de verbazende gezichten van ons pap en mam bij nieuwe dingen. Ze keken hun ogen uit bij dingen die voor ons inmiddels heel gewoon zijn. Bijvoorbeeld dat de vissen in de supermarkt nog rondzwemmen en dat je er dan een uit kunt kiezen die ze ter plekke voor je bakklaar maken.
's Avonds zijn we met z'n vieren uit eten gegaan bij Aqua. Dit is een restaurant op Kowloon (vaste land van Hong Kong) op de 37e verdieping. Je hebt een prachtig uitzicht over Hong Kong Island. Het was helaas niet zo helder, maar je moet je voorstellen dat je eigenlijk het uitzicht hebt wat ook op onze uitnodiging stond van ons afscheidsfeestje (maar dan zonder ons erbij natuurlijk, haha!).
We hebben er Japanse tapas gegeten, met STOKJES!! Het was erg lekker.


Op vrijdag zijn we naar Disneyland gegaan. Rob moest gewoon werken dus die kon helaas niet mee. Het was die dag stralend weer, dus tijd voor zomerkleren en slippers!
Heel grappig weer dat Juul zich ontpopte als reisleidster. Kom oma, we moeten deze kant op. Kom opa, hier is de mickeymouse trein etc etc. Het leek soms wel alsof Juul op opa en oma paste ipv andersom.

Juul en Sep (en opa en oma) waren 's avonds helemaal moe van het gezellige dagje in Disneyland!!

Op zaterdag zijn we de Boedha gaan bezoeken bij Ngong Ping. Dit is de grootste boedha van China. Eigenlijk is het het leukst om er met de kabelbaan naar toe te gaan. Maar deze kabelbaan is enkele weken geleden kapot gegaan (terwijl er mensen inzaten........) en is nog steeds niet gemaakt. Dus we zijn er met de bus heengegaan. Het was een hobbelig ritje, maar we zijn er zonder ziek te worden doorheen gekomen :-))



het is dorstig weer....

Eenmaal boven bij de Boedha, genieten van een prachtig uitzicht! Het was matig helder weer. Heel ver konden we dus niet wegkijken, maar we zagen genoeg mooie dingen.

Na even gepauzeerd te hebben besloten we helemaal terug naar Tung Chung te lopen. De boedha ligt op ..... m hoogte en Tung Chung ligt beneden. Het was een wandeling van 5.6 km, die ongeveer 3 uur in beslag zou nemen.

Rob zou deze tocht eigenlijk gelopen hebben met onze Rob en Inge in januari. Maar toen was het zo mistig, dat ze het niet aandurfden. Dus Rob wilde hem nu zeker lopen! Dus wij mee!

Achteraf gezien was het een te pittige tocht! Het was heel steil klimmen en weer dalen. Juul heeft bijna de hele weg zelf gelopen (ze had geen keuze.......), onderweg struikelde ze een paar keer van vermoeidheid. Maar het was wel een hele mooie tocht om te lopen!

 phoe phoe, even uitrusten!

Die avond en de volgende dag hebben we ons heeeeel tam gehouden. Sommigen van ons konden bijna niet meer lopen omdat ze ongelooflijke spierpijn hadden!

We hebben dus die zondag wat gespeeld in de speeltuin en lekker op de bank gehangen!!



deze was voor de afmatting van gisteren!

Tja en toen was het weekje weer voorbij......

Op dinsdag avond heb ik ons pap en mam naar het vliegveld gebracht. Rob, Juul en Sep hadden eerder die avond afscheid genomen. Iedereen had wel een beetje een brok in z'n keel.

Ook op het vliegveld hebben we even wat traantjes gelaten. Maar het viel me niet tegen. Natuurlijk maakt het het wel gemakkelijker, omdat we wisten dat we elkaar na 4 weekjes weer zouden zien!

Een paar dagen voordat ons pap en  mam kwamen werd ik door de directrice van de Oranje Sampan (nederlandse school op Hong Kong Island) gebeld met de vraag of ik een extra functie wilde gaan invullen op deze school. Er kwam nl op korte termijn een IB (interne begeleider) functie vrij voor de onderbouw (groep 1 t/m 3), voor 4 uurtjes per week.

Het houdt in dat ik leerkrachten/leerlingen observeer en tips geef, nieuwe kinderen screen, bestuursvergaderingen bijwoon, cito analyses maak etc. Kortgezegd komt het erop neer dat ik de kwaliteit van het onderwijs moet bewaken en sturen.

Inmiddels zijn we een maandje verder en begin ik mijn weg beetje bij beetje te vinden in deze nieuwe functie. Ik vind het nog niet gemakkelijk (het is ook iets wat ik nog nooit gedaan heb, ookal is het onderwijs gerelateerd), maar wel heeel erg leuk om te doen! En het grote voordeel is dat ik heel veel vanuit thuis kan doen (dus geen lange reistijden of ongelukkige werktijden).

Ik heb zelfs (van Rob) een eigen bureautje gekregen waar ik mijn werkspullen kan laten liggen als ik even geen zin/tijd meer heb om het af te maken :-))

Volgende keer een verslag van mijn verjaardag, het heerlijke weer, het spelen op het strand en natuurlijk de voorbereidingen voor de reis naar NL! Joehoe!

Liefs!